Verbum

адна...

Першая частка складаных слоў са знач.:

1. які змяшчае адну якую-н. адзінку, напр. аднаактовы, аднавокі, аднаклетачны, аднаматорны, аднапакаёвы, аднаствольны;

2. які належыць да аднаго і таго ж, агульны з кім-, чым-н., напр. аднакарэнны, аднакласнік, аднакурснік, аднатыпны;

3. накіраваны ў адзін бок, скіраваны да чаго-н. аднаго, напр. аднанакіраваны, аднабаковы, аднабокі, аднадум, адналюб;

4. які існуе, працягваецца адзін адрэзак часу, напр. аднагадовы, аднагодак, аднадзённы;

5. прызначаны для аднаго, напр. аднаспальны;

6. агульны, адзіны з кім-, чым-н., напр. аднагалоснасць, аднадушнасць, аднапляменнік;

7. не звязаны з усімі іншымі, проціпастаўлены ўсім іншым, напр. аднаасобнік, аднаасобны;

8. які робіцца, ажыццяўляецца адзін раз, за адзін раз, прыгодны адзін раз, напр. аднаразовы;

9. падобны, аднолькавы, напр. аднастайнасць, аднастайны.

аднаасо́бнік, ✂, м.

Селянін, які мае асобную, самастойную гаспадарку і не з’яўляецца членам сельскагаспадарчай арцелі.

|| ж. аднаасобніца, ✂.

|| прым. аднаасобны, ✂ і аднаасобніцкі, ✂.

• Аднаасобная гаспадарка.

аднаасо́бніцкі, ✂.

1. гл. аднаасобнік.

2. Уласцівы аднаасобніку.

   • Аднаасобніцкая псіхалогія.

|| наз. аднаасобніцтва, ✂.

аднаасо́бны, ✂.

1. гл. аднаасобнік.

2. Які ажыццяўляецца адной асобай.

   • Аднаасобная ўлада.
   • Аднаасобнае рашэнне.

аднабако́вы, ✂.

1. Які мае што-н. толькі з аднаго боку; які мае адзін бок.

   • А. драп.

2. Які закранае, ахоплівае толькі адзін бок.

   • Аднабаковае запаленне лёгкіх.

3. Які адбываецца толькі ў адным напрамку.

   • А. рух транспарту.

4. Які ажыццяўляецца адным бокам, адной асобай.

   • Аднабаковае спыненне ваенных дзеянняў.

5. перан. Які ахоплівае толькі адзін бок з’явы, дзейнасці, вузкі, абмежаваны.

   • Аднабаковае выхаванне дзяцей.
   • А. розум.

|| наз. аднабаковасць, ✂.

аднабо́кі, ✂.

1. Такі, у якога адзін бок або адзін бок большы.

   • А. кавун.

2. перан. Аднабаковы паводле свайго дзеяння, накіраваны ў адзін бок.

   • А. падыход да вырашэння справы.

|| наз. аднабокасць, ✂.

аднабо́ртны, ✂.

Пра верхняе адзенне: з гузікамі па краі аднаго борта і петлямі па краі другога.

• А. пінжак.

аднаве́рац, ✂, м. (кніжн.).

Чалавек адной з кім-н. рэлігіі, веры.

|| ж. аднаверка, ✂.

аднаві́цель, ✂, м.

Рэчыва, пры дапамозе якога робіцца рэакцыя аднаўлення (саставу, колеру і пад.).

• А. для валасоў.

аднаві́цца, ✂; зак.

1. Прыйсці, вярнуцца да ранейшага нармальнага стану; адрадзіцца.

   • Аднавілася народная гаспадарка.
   • Аднавілася здароўе.

2. перан. Прыпомніцца, зноў узнікнуць у памяці.

   • Ранейшыя малюнкі аднавіліся ў памяці.

3. Вярнуць сабе ранейшае службовае, прававое становішча.

   • А. на працы.
   • А. ў правах.

4. Пачацца зноў пасля перапынку.

   • Заняткі ў школе аднавіліся.

|| незак. аднаўляцца, ✂.