аднаві́цель, ✂, м.

Рэчыва, пры дапамозе якога робіцца рэакцыя аднаўлення (саставу, колеру і пад.).

  • А. для валасоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)