Verbum

аднаві́цца, ✂; зак.

1. Прыйсці, вярнуцца да ранейшага нармальнага стану; адрадзіцца.

   • Аднавілася народная гаспадарка.
   • Аднавілася здароўе.

2. перан. Прыпомніцца, зноў узнікнуць у памяці.

   • Ранейшыя малюнкі аднавіліся ў памяці.

3. Вярнуць сабе ранейшае службовае, прававое становішча.

   • А. на працы.
   • А. ў правах.

4. Пачацца зноў пасля перапынку.

   • Заняткі ў школе аднавіліся.

|| незак. аднаўляцца, ✂.