Verbum

аднабако́вы, ✂.

1. Які мае што-н. толькі з аднаго боку; які мае адзін бок.

   • А. драп.

2. Які закранае, ахоплівае толькі адзін бок.

   • Аднабаковае запаленне лёгкіх.

3. Які адбываецца толькі ў адным напрамку.

   • А. рух транспарту.

4. Які ажыццяўляецца адным бокам, адной асобай.

   • Аднабаковае спыненне ваенных дзеянняў.

5. перан. Які ахоплівае толькі адзін бок з’явы, дзейнасці, вузкі, абмежаваны.

   • Аднабаковае выхаванне дзяцей.
   • А. розум.

|| наз. аднабаковасць, ✂.