аднабаковы прыметнік

  1. Які мае што-н. толькі з аднаго боку; які мае адзін бок.

    • А. драп.
  2. Які закранае, ахоплівае толькі адзін бок.

    • Аднабаковае запаленне лёгкіх.
  3. Які адбываецца толькі ў адным напрамку.

    • А. рух транспарту.
  4. Які ажыццяўляецца адным бокам, адной асобай.

    • Аднабаковае спыненне ваенных дзеянняў.
  5. пераноснае значэнне: Які ахоплівае толькі адзін бок з’явы, дзейнасці, вузкі, абмежаваны.

    • Аднабаковае выхаванне дзяцей.
    • А. розум.

|| назоўнік: аднабаковасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)