Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

адта́лы, .

Які адтаў пад уздзеяннем цяпла.

  • Адталая зямля.

адтанцава́ць, ; зак.

  1. Станцаваць.

    • А. польку.
  2. Перастаць, скончыць танцаваць.

адтапі́цца, ; зак.

Ператварацца ў тварог.

  • Малако адтапілася.

|| незак. адтоплівацца, і адтапляцца, .

адтапі́ць, ; зак.

  1. Падаграваючы, прымусіць аддзяліцца, стварожыцца.

    • А. кіслае малако.
  2. Расплавіўшы, ператварыўшы ў вадкі стан, аддзяліць адно рэчыва ад другога.

    • А. усе прымесі з сала.

|| незак. адтопліваць, і адтапляць, .

адтапта́ць, ; зак. (разм.).

  1. Пашкодзіць што-н., наступаючы нагою.

    • А. нагу.
  2. Натрудзіць, пашкодзіць доўгаю хадою.

    • А. ногі ў далёкай дарозе.
  3. Прайсці вялікую адлегласць пехатой.

    • А. сотні вёрст.

|| незак. адтоптваць, .

адтапы́рыцца, ; зак. (разм.).

Вытыркнуцца, выпнуцца, высунуцца.

  • Адтапырыліся кішэні.

|| незак. адтапырвацца, .

адтапы́рыць, ; зак. (разм.).

Адставіць, выпнуць, высунуць уперад.

  • А. кішэні.
  • Адтапыраныя вушы.

|| незак. адтапырваць, .

адта́ць, ; зак.

Пад дзеяннем цяпла вызваліцца ад лёду, снегу.

  • Зямля адтала.
  • Сэрца адтала (перан. змякчылася).

|| незак. адтаваць, .

адтачы́цца, ; зак.

Стаць вострым, вастрэйшым пасля тачэння.

  • Сякера добра адтачылася.

|| незак. адточвацца, .

адтачы́ць, ; зак.

  1. Зрабіць вострым.

    • А. нож.
  2. перан. Удасканаліць майстэрства, зрабіць выразным.

    • А. пяро крытыка.

|| незак. адточваць, .