Verbum

ах, выкл.

1. Ужыв. пры захапленні, здзіўленні, спалоху і пад.

   • Ах, як слаўна тут!
   • Ах, якая нечаканасць!

2. Перадае пачуццё жалю, гора.

   • Ах, якое няшчасце!

3. Перадае пачуццё гневу і абурэння.

   • Ах, каб вас каршун!

ахава́льнік, ✂, м.

Той, хто ахоўвае што-н.

• А. маралі.

|| ж. ахавальніца, ✂.

ахава́льны, ✂.

Які служыць для аховы каго-н.

• А. тарыф.

аха́йны, ✂.

Чысты, акуратны.

• А. чалавек.

|| наз. ахайнасць, ✂.

ахаладжа́льнік, ✂, м.

1. Апарат для ахалоджвання чаго-н.

2. Рэчыва, пры дапамозе якога ахалоджваюць што-н.

ахаладжа́льны, ✂.

1. Прызначаны для ахалоджвання чаго-н.

   • Ахаладжальная камера.
   • Ахаладжальная сумесь.

2. Які ахалоджвае, асвяжае.

   • А. напітак.

ахаладзе́лы, ✂.

1. Які ахаладзеў, астыў.

   • Ахаладзелыя рукі.

2. перан. Які стаў да ўсяго абыякавы, страціў запал, актыўнасць.

   • А. да пагулянак.

ахаладзе́ць, ✂; зак.

1. Стаць халодным, астыць.

   • Вар ахаладзеў.

2. перан. Стаць абыякавым, больш спакойным.

   • Ахаладзеў запал і рашучасць.

ахаладзі́цца, ✂; зак.

1. Стаць халодным, халаднаватым, астыць.

   • Вада ў моры ахаладзілася.

2. Ахаладзіць сябе, сваё цела на паветры.

3. перан. Стаць абыякавым, спакойным, стрыманым у пачуццях.

|| незак. ахалоджвацца, ✂ і ахаладжацца, ✂.

|| наз. ахаладжэнне, ✂ і ахалоджванне, ✂.

ахаладзі́ць, ✂; зак.

1. што. Зрабіць халодным ці халаднейшым.

   • А. вар.

2. перан. Зрабіць больш спакойным, стрыманым, зменшыць сілу якога-н. пачуцця.

   • А. прамоўцу вострым пытаннем.

|| незак. ахалоджваць, ✂.

|| наз. ахаладжэнне, ✂ і ахалоджванне, ✂.