ахаладжа́льнік, ✂, м.

  1. Апарат для ахалоджвання чаго-н.

  2. Рэчыва, пры дапамозе якога ахалоджваюць што-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)