Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзйклмнопрстуўфхцчшэ.
авікмнору

ахра́п’е, ✂, н., зб.

Бацвінне, капуснік, рознае агароднае зелле як корм для жывёлы.

  • Назбіраць ахрап’я.

ахры́плы, ✂ (разм.).

З хрыпатою.

  • А. голас.

|| наз. ахрыпласць, ✂.

ахрысці́ць, ✂; зак.

  1. гл. хрысціць.

  2. Тое, што і абазваць (разм. жарт.).

    • За доўгі нос яго ахрысцілі насалём.