Verbum

ахо́ва, ✂, ж.

1. гл. ахоўваць.

2. Група (людзей, караблёў і пад.), якая ахоўвае каго-, што-н.

   • Берагавая а.
   • Выставіць ахову.

ахо́ўваць, ✂; незак.

1. Абараняць ад чыйго-н. нападу, вартаваць, сцерагчы.

   • Чыгунку ахоўвала ўзмоцненая варта.

2. Берагчы, шанаваць.

   • А. прыроду.

3. Засцерагаць ад чаго-н. шкоднага.

   • А. ад сонца.

|| зак. ахаваць, ✂.

|| наз. ахова, ✂.

• А. працы.

ахо́ўнік, ✂, м.

1. Асоба, што ахоўвае, сцеражэ каго-, што-н., вартаўнік.

2. Той, хто беражэ, шануе каго-, што-н.

   • А. сям’і.

|| ж. ахоўніца, ✂.

ахо́ўны, ✂.

1. Які нясе ахову або ахоўваецца.

   • Ахоўная зона.
   • Ахоўная грамата.

2. Які засцерагае, ахоўвае ад чаго-н. шкоднага.

   • Ахоўнае лесанасаджэнне.
   • Ахоўныя акуляры.