Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

авадзе́нь, , м.

Двухкрылае насякомае, лічынкі якога паразітуюць у целе жывёлы.

|| прым. аваднёвы, .

ава́л, , м.

Замкнёная выпуклая крывая лінія ў выглядзе яйца.

  • Прыгожы а. твару.

|| прым. авальны, .

авало́даць, ; зак.

  1. Узяць сілай, захапіць, завалодаць.

    • А. крэпасцю.
  2. перан., кім-чым. Падпарадкаваць сабе, надаць чаму-н. патрэбны кірунак.

    • А. увагай.
    • А. сабой (вярнуць страчанае самавалоданне, супакоіцца).
  3. перан., кім-чым. Ахапіць, апанаваць (пра стан, думкі, пачуцці).

    • Стома авалодала ўсім целам.
  4. перан., чым. Трывала засвоіць што-н., вывучыць.

    • А. замежнай мовай.
    • А. прафесіяй.

|| незак. авалодваць, .

|| наз. авалоданне, .

аванга́рд, , м.

Частка войска або флоту, якая знаходзіцца наперадзе галоўных сіл.

|| прым. авангардны, .

авангарды́зм, , м.

  1. Імкненне якой-н. грамадскай групы да вяршэнствуючай ролі ў чым-н.

  2. Агульная назва розных плыней у мастацтве 20 ст., якія парываюць з рэалізмам і шукаюць новыя формы мастацкага выяўлення.

|| прым. авангардысцкі, .

авангарды́ст, , м.

Прыхільнік авангардызму (у 2 знач.).

|| жаночы род:авангардыстка, .

аванза́ла, , ж.

Памяшканне перад галоўнай залай у грамадскіх памяшканнях, палацах.

|| прым. аванзальны, .

аванло́жа, , ж.

Невялікае памяшканне перад уваходам у тэатральную ложу.

аванпо́рт, , м.

Абароненая ад хваль знешняя частка порта.

|| прым. аванпортны, .

аванпо́ст, , м.

Перадавы вартавы пост, а таксама месца размяшчэння такога паста.

|| прым. аванпостны, .