авалодаць дзеяслоў | закончанае трыванне
-
Узяць сілай, захапіць, завалодаць.
- А. крэпасцю.
-
пераноснае значэнне, кім-чым. Падпарадкаваць сабе, надаць чаму-н. патрэбны кірунак.
- А. увагай.
- А. сабой (вярнуць страчанае самавалоданне, супакоіцца).
-
пераноснае значэнне, кім-чым. Ахапіць, апанаваць (пра стан, думкі, пачуцці).
- Стома авалодала ўсім целам.
-
пераноснае значэнне, чым. Трывала засвоіць што-н., вывучыць.
- А. замежнай мовай.
- А. прафесіяй.
|| незакончанае трыванне: авалодваць.
|| назоўнік: авалоданне.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)