авало́даць,
-
Узяць сілай, захапіць, завалодаць.
- А. крэпасцю.
-
перан. , кім-чым. Падпарадкаваць сабе, надаць чаму-н. патрэбны кірунак.- А. увагай.
- А. сабой (вярнуць страчанае самавалоданне, супакоіцца).
-
перан. , кім-чым. Ахапіць, апанаваць (пра стан, думкі, пачуцці).- Стома авалодала ўсім целам.
-
перан. , чым. Трывала засвоіць што-н. , вывучыць.- А. замежнай мовай.
- А. прафесіяй.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)