Verbum

аве́чка, ✂, ж.

Свойская жвачная жывёла, якая дае воўну, мяса; самка барана.

• Стрыжка авечак.
• Блудная (аблудная) а. (перан. пра чалавека, які збіўся з правільнага жыццёвага шляху).
• Прыкідвацца авечкай (перан. выдаваць сябе за ціхага, паслухмянага чалавека).

|| прым. авечы, ✂.

• А. сыр.

авечкаво́д, ✂, м.

Тое, што і авечкагадовец.

авечкагадо́вец, ✂, м.

Спецыяліст па авечкагадоўлі.

авечкагадо́ўля, ✂, ж.

Развядзенне авечак як галіна сельскай гаспадаркі.

• Танкарунная а.

|| прым. авечкагадоўчы, ✂.

• Авечкагадоўчая ферма.

аве́чнік, ✂, м.

Авечы хлеў, аўчарня.

аве́яць, ✂; зак.

1. Тое, што і абвеяць.

2. перан. Акружыць, стварыць вакол каго-, чаго-н. атмасферу пашаны (высок.).

   • А. славай.

|| незак. авяваць, ✂.