Verbum

адсадзі́ць, ✂; зак.

1. Аддзяліць ад другіх, пасадзіць на другое месца.

   • Адсадзілі свавольніка на заднюю парту.

2. Аддзяліць ад маткі.

   • А. цяля.

3. Аддзяліўшы, пасадзіць у іншым месцы (расліну).

   • А. малады куст парэчак.

◊

• Адсадзіць пячонкі (разм.) — моцна збіўшы, пашкодзіць унутраныя органы.

|| незак. адсаджваць, ✂.

|| наз. адсаджванне, ✂.

|| прым. адсадачны, ✂.

адсапці́ся, ✂; зак.

Аддыхацца, аднавіць раўнамернае дыханне.

• А. пасля бегу.

|| незак. адсопвацца, ✂.

адсартава́ць, ✂; зак.

Сартуючы, аддзяліць.

• А. насенне.

|| незак. адсартоўваць, ✂.

адсве́чваць, ✂; незак.

Даваць адсвет, адбіваць святло.

• Золатам адсвечвае лісце дрэў.

адсе́дзецца, ✂ і адсядзе́цца, ✂; зак. (разм.).

Ратуючыся ад каго-, чаго-н., схавацца дзе-н., перачакаць што-н.

• А. ў рэзерве.

|| незак. адседжвацца, ✂.

адсе́дзець, ✂ і адсядзе́ць, ✂; зак.

1. Седзячы ў нязручнай позе, давесці да здранцвення якую-н. частку цела.

   • А. нагу.

2. Прабыць дзе-н., праседзець некаторы час.

   • А. цэлую гадзіну ў прыёмнай.

3. Адбываючы пакаранне, прабыць які-н. тэрмін у турме.

   • Ён сваё адсядзеў у астрозе.
   • А. за растрату.

|| незак. адседжваць, ✂.

|| наз. адседжванне, ✂ і адседка, ✂.

адсе́к, ✂, м.

Ізаляваная або аддзеленая ад іншых частка спецыяльнага памяшкання (на самалёце, караблі і пад.).

адсе́сці, ✂; зак.

1. Перасесці далей ад каго-, чаго-н.

   • А. ад акна.

2. Аддзяліцца, адстаць (пра скарынку хлеба).

|| незак. адсядаць, ✂.

адсе́ў, ✂, м.

1. гл. адсеяцца, -ць.

2. Тое, што адсеялася (у 1 знач.), тыя, хто адсеяўся (у 2 знач.).

   • Вялікі а. студэнтаў.

адсе́яцца, ✂; зак.

1. Аддзяліцца пры прасейванні.

   • Вотруб’е адсеялася ад мукі.

2. перан. Выбыць са складу чаго-н.

   • Частка студэнтаў адсеялася.

3. Скончыць сяўбу.

   • Адсеяліся калгасы рана.

|| незак. адсейвацца, ✂ і адсявацца, ✂.

|| наз. адсейванне, ✂, адсяванне, ✂ і адсеў, ✂.