аднаве́рац, ✂, м. (кніжн.).
Чалавек адной з кім-н. рэлігіі, веры.
|| ж. аднаверка, ✂.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)