аднабо́кі, ​.

  1. Такі, у якога адзін бок або адзін бок большы.

    • А. кавун.
  2. перан. Аднабаковы паводле свайго дзеяння, накіраваны ў адзін бок.

    • А. падыход да вырашэння справы.

|| наз. аднабокасць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)