аднаасо́бнік, ✂, м.

Селянін, які мае асобную, самастойную гаспадарку і не з’яўляецца членам сельскагаспадарчай арцелі.

|| ж. аднаасобніца, ✂.

|| прым. аднаасобны, ✂ і аднаасобніцкі, ✂.

  • Аднаасобная гаспадарка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)