Verbum

аднабако́вы, ✂.

1. Які мае што-н. толькі з аднаго боку; які мае адзін бок.

   • А. драп.

2. Які закранае, ахоплівае толькі адзін бок.

   • Аднабаковае запаленне лёгкіх.

3. Які адбываецца толькі ў адным напрамку.

   • А. рух транспарту.

4. Які ажыццяўляецца адным бокам, адной асобай.

   • Аднабаковае спыненне ваенных дзеянняў.

5. перан. Які ахоплівае толькі адзін бок з’явы, дзейнасці, вузкі, абмежаваны.

   • Аднабаковае выхаванне дзяцей.
   • А. розум.

|| наз. аднабаковасць, ✂.

аднабо́кі, ✂.

1. Такі, у якога адзін бок або адзін бок большы.

   • А. кавун.

2. перан. Аднабаковы паводле свайго дзеяння, накіраваны ў адзін бок.

   • А. падыход да вырашэння справы.

|| наз. аднабокасць, ✂.

аднабо́ртны, ✂.

Пра верхняе адзенне: з гузікамі па краі аднаго борта і петлямі па краі другога.

• А. пінжак.

аднаве́рац, ✂, м. (кніжн.).

Чалавек адной з кім-н. рэлігіі, веры.

|| ж. аднаверка, ✂.

аднаві́цель, ✂, м.

Рэчыва, пры дапамозе якога робіцца рэакцыя аднаўлення (саставу, колеру і пад.).

• А. для валасоў.

аднаві́цца, ✂; зак.

1. Прыйсці, вярнуцца да ранейшага нармальнага стану; адрадзіцца.

   • Аднавілася народная гаспадарка.
   • Аднавілася здароўе.

2. перан. Прыпомніцца, зноў узнікнуць у памяці.

   • Ранейшыя малюнкі аднавіліся ў памяці.

3. Вярнуць сабе ранейшае службовае, прававое становішча.

   • А. на працы.
   • А. ў правах.

4. Пачацца зноў пасля перапынку.

   • Заняткі ў школе аднавіліся.

|| незак. аднаўляцца, ✂.

аднаві́ць, ✂; зак.

1. Вярнуць да ранейшага нармальнага стану.

   • А. краіну.
   • А. здароўе.

2. перан. Нанава ўзнавіць, прыпомніць.

   • А. у памяці.

3. Вярнуць каму-н. ранейшае службовае становішча.

   • А. у правах члена арцелі.

4. Пачаць зноў перарванае дзеянне, адносіны.

   • А. дружбу.

|| незак. аднаўляць, ✂.

|| незак. аднаўленне, ✂.

|| прым. аднаўленчы, ✂.

• А. перыяд.

аднаво́р, ✂, м.

У выразе: (сеяць) у аднавор (разм.) — пра сяўбу на полі, узараным адзін раз.

аднавяско́вец, ✂, м.

Жыхар або ўраджэнец вёскі ў дачыненні да каго-н. іншага з гэтай вёскі.

|| ж. аднавяскоўка, ✂.

аднагадо́вы, ✂.

1. Ва ўзросце аднаго года.

   • А. хлопчык.

2. Працягласцю ў адзін год.

   • Аднагадовыя курсы.

3. Які развіваецца і адмірае на працягу аднаго года (спец.).

   • Аднагадовыя травы.