Verbum

абе́дня, ✂, ж.

Набажэнства ў хрысціян, якое адбываецца раніцай або ў першай палове дня.

• Хадзілі на абедню.

абезгало́віць, ✂; зак.

1. Зняць, адсячы галаву каму-н.

2. перан. Пазбавіць кіраўніцтва правадыра.

   • А. паўстанне.

|| незак. абезгалоўліваць, ✂.

|| наз. абезгалоўліванне, ✂.

аб’е́зд, ✂, м.

1. гл. аб’ездзіць і аб’ехаць.

2. Месца, па якім можна аб’ехаць.

   • Новы а.
   • Перад вёскай зрабілі а.

аб’е́здзіць, ✂; зак.

1. Часта выязджаючы, пабываць у многіх месцах.

   • А. усю краіну.

2. Прывучыць каня да язды, хадзіць пад сядлом.

   • А. жарэбчыка.

3. Абкатаць, яздой праверыць машыну.

   • А. машыну.

4. Укатаць, зрабіць роўным, гладкім.

   • А. дарогу

|| незак. аб’язджаць, ✂.

|| наз. аб’езд, ✂ і аб’ездка, ✂.

• Аб’езд хворых.
• Аб’ездка коней.

аб’е́здка, ✂, ж.

1. гл. аб’ездзіць.

2. Дарога, пракладзеная побач, па якой можна аб’ехаць што-н.

   • Як многа сцежак і аб’ездкі.

аб’е́здчык, ✂, м.

1. Вартаўнік, які пастаянна аб’язджае, ахоўвае вялікі ўчастак чаго-н.

   • Лясны а.

2. Спецыяліст па аб’ездцы коней.

абеззара́жвальны, ✂.

Прызначаны для абеззаражвання, дэзінфекцыі.

• Абеззаражвальныя сродкі.

абеззара́зіць, ✂; зак.

Зрабіць незаразным.

• А. памяшканне.

|| незак. абеззаражваць, ✂.

|| наз. абеззаражванне, ✂.

абеззяме́ліць, ✂; зак.

Пазбавіць каго-н. зямлі, зрабіць беззямельным.

|| незак. абеззямельваць, ✂.

|| наз. абеззямельванне, ✂.

абезнадзе́іць, ✂; зак.

Пазбавіць каго-н. надзеі на што-н.

|| незак. абезнадзейваць, ✂.