аб’ездка

назоўнік | жаночы род

  1. гл. аб’ездзіць.

  2. Дарога, пракладзеная побач, па якой можна аб’ехаць што-н.

    • Як многа сцежак і аб’ездкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)