аб’ездка назоўнік | жаночы род
-
гл. аб’ездзіць.
-
Дарога, пракладзеная побач, па якой можна аб’ехаць што-н.
- Як многа сцежак і аб’ездкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
аб’ездка назоўнік | жаночы род
гл. аб’ездзіць.
Дарога, пракладзеная побач, па якой можна аб’ехаць што-н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)