абезгало́віць, ✂; зак.

  1. Зняць, адсячы галаву каму-н.

  2. перан. Пазбавіць кіраўніцтва правадыра.

    • А. паўстанне.

|| незак. абезгалоўліваць, ✂.

|| наз. абезгалоўліванне, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)