аб’езд назоўнік | мужчынскі род
-
гл. аб’ездзіць і аб’ехаць.
-
Месца, па якім можна аб’ехаць.
- Новы а.
- Перад вёскай зрабілі а.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
аб’езд назоўнік | мужчынскі род
гл. аб’ездзіць і аб’ехаць.
Месца, па якім можна аб’ехаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)