Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

абядне́лы, .

Тое, што і збяднелы.

|| наз. абяднеласць, .

абядні́ць, ; зак.

Тое, што і збядніць.

  • А. глебу.
  • А. вобраз рамана.

|| незак. абядняць, .

абязбо́ліць, ; зак.

Зрабіць бязбольным.

  • А. зуб замарожваннем.

|| незак. абязбольваць, .

|| наз. абязбольванне, .

абязве́чыцца, ; зак.

Тое, што і знявечыцца.

|| незак. абязвечвацца, .

абязве́чыць, ; зак.

Тое, што і знявечыць.

|| незак. абязвечваць, .

абязво́дзець, ; зак.

Стаць бязводным.

  • Пустыня абязводзела.

абязво́дзіць, ; зак.

Зрабіць бязводным.

  • А. драўніну.
  • А. арганізм.

|| незак. абязводжваць, .

|| наз. абязводжванне, .

абязво́лець, ; зак.

Стаць бязвольным; страціць здольнасць валодаць сабою.

  • Без працы чалавек абязволеў.

абязво́ліць, ; зак.

Пазбавіць волі; зрабіць бязвольным.

  • А. чалавека.

|| незак. абязвольваць, .

абязгро́шаць, ; зак. (разм.).

Застацца без грошай.

  • А. у дарозе.