абязволець дзеяслоў | закончанае трыванне

Стаць бязвольным; страціць здольнасць валодаць сабою.

  • Без працы чалавек абязволеў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)