абязволець дзеяслоў | закончанае трыванне
Стаць бязвольным; страціць здольнасць валодаць сабою.
- Без працы чалавек абязволеў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
абязволець дзеяслоў | закончанае трыванне
Стаць бязвольным; страціць здольнасць валодаць сабою.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)