Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

абчапі́ць, ; зак.

Тое, што і абчапляць.

|| незак. абчэпліваць, .

|| звар. абчапіцца, .

|| незак. абчэплівацца, .

абчапля́ць, ; зак.

Абвешаць чым-н. каго-, што-н.

  • А. ёлку цацкамі.

|| незак. абчэпліваць, .

|| звар. абчапляцца, .

|| незак. абчэплівацца, .

абчаса́цца, ; зак.

Стаць роўным, гладкім ад часання.

  • Бервяно добра абчасалася.

|| незак. абчэсвацца, .

абчаса́ць, ; зак.

Зрабіць што-н. гладкім, роўным пры дапамозе сякеры.

  • А. бервяно.

|| незак. абчэсваць, .

|| наз. абчэсванне, .

абча́хлы, .

Тое, што і ачахлы.

абча́хнуць, ; зак.

Тое, што і ачахнуць.

абчы́сціцца, ; зак.

Счысціць бруд, пыл з сябе, са сваёй вопраткі.

  • А. з дарогі.

|| незак. абчышчацца, .

абчы́сціць, ; зак.

  1. Зрабіць чыстым, ачысціць ад бруду, пылу і пад.

    • А. сцежку ад снегу.
  2. Зняць налёт з паверхні чаго-н.

    • А. посуд.
  3. Зняць скурку, лушпіну і пад.

    • А. апельсін.
    • А. бульбіну.
  4. перан. Абрабаваць, абакрасці, абабраць (разм.).

    • А. магазін.

|| незак. абчышчаць, .