Verbum

аб’е́дкі, ✂.

Рэшткі ад яды, недаедзеныя кавалкі.

аб’е́зд, ✂, м.

1. гл. аб’ездзіць і аб’ехаць.

2. Месца, па якім можна аб’ехаць.

   • Новы а.
   • Перад вёскай зрабілі а.

аб’е́здзіць, ✂; зак.

1. Часта выязджаючы, пабываць у многіх месцах.

   • А. усю краіну.

2. Прывучыць каня да язды, хадзіць пад сядлом.

   • А. жарэбчыка.

3. Абкатаць, яздой праверыць машыну.

   • А. машыну.

4. Укатаць, зрабіць роўным, гладкім.

   • А. дарогу

|| незак. аб’язджаць, ✂.

|| наз. аб’езд, ✂ і аб’ездка, ✂.

• Аб’езд хворых.
• Аб’ездка коней.

аб’е́здка, ✂, ж.

1. гл. аб’ездзіць.

2. Дарога, пракладзеная побач, па якой можна аб’ехаць што-н.

   • Як многа сцежак і аб’ездкі.

аб’е́здчык, ✂, м.

1. Вартаўнік, які пастаянна аб’язджае, ахоўвае вялікі ўчастак чаго-н.

   • Лясны а.

2. Спецыяліст па аб’ездцы коней.

аб’е́кт, ✂, м.

1. У філасофіі: тое, што існуе па-за намі і незалежна ад нашай свядомасці, навакольны свет, матэрыяльная рэчаіснасць (спец.).

2. З’ява, прадмет, на які накіравана чыя-н. дзейнасць.

   • А. навуковага даследавання.
   • А. назірання.

3. Прадпрыемства, будоўля, установа, а таксама ўсё тое, што з’яўляецца месцам якой-н. дзейнасці.

   • А. будаўніцтва.
   • Пускавы а.

4. У граматыцы: семантычныя катэгорыі са значэннем таго, на каго (што) накіравана дзеянне.

|| прым. аб’ектны, ✂ і аб’ектавы, ✂.

аб’ектывава́ць, ✂; зак. і незак.

Увасобіць (увасабляць) што-н. у чым-н. аб’ектыўным, рэчыўным, даступным успрыманню.

• А. мастацкі замысел.

|| наз. аб’ектывацыя, ✂.

аб’ектыві́зм, ✂, м.

1. Канцэпцыя, згодна з якой аб’ектыўнасць навуковага пазнання грамадства несумяшчальная з класавым характарам грамадскіх навук, а грамадскае жыццё не паддаецца пераўтварэнням, актыўнаму ўздзеянню.

2. Непрадузятасць, бесстароннасць, аб’ектыўны падыход да чаго-н.

|| прым. аб’ектывісцкі, ✂.

аб’ектыві́ст, ✂, м.

Прыхільнік аб’ектывізму (у 1 знач.).

аб’екты́ў, ✂, м.

Лінзавая сістэма ў аптычным прыборы, якая дае паменшаны або павялічаны відарыс аб’екта.

• А. тэлескопа.
• А. фотаапарата.