Verbum

адбудава́цца, ✂; зак.

1. Закончыць пабудову чаго-н. для сябе.

   • Да восені адбудуемся.

2. Пабудавацца нанава, аднавіць жыллё пасля разбурэння, пажару і пад.

   • Вёска нанава адбудавалася.

|| незак. адбудоўвацца, ✂.

адбудава́ць, ✂; зак.

1. Закончыць пабудову чаго-н. і пабудаваць.

   • Адбудавалі цудоўную школу.

2. Пабудаваць нанава, аднавіць што-н. пасля разбурэння, пажару і пад.

   • А. горад.

|| незак. адбудоўваць, ✂.

|| наз. адбудова, ✂.

|| прым. адбудоўчы, ✂.

• А. перыяд.

адбуксі́раваць, ✂; зак. (спец.).

Адвесці на буксіры.

• А. баржу.

адбы́цца, ✂; зак.

Ажыццявіцца, прайсці, быць праведзеным; здарыцца.

• Раніцай на заводзе адбыўся мітынг.
• Прэм’ера спектакля адбылася вечарам.

|| незак. адбывацца, ✂.

адбы́ць, ✂; зак.

1. Выканаць якую-н. павіннасць; прабыць вызначаны тэрмін дзе-н.

   • А. чаргу на дзяжурстве.
   • А. тэрмін пакарання.

2. Паехаць, адправіцца куды-н. (афіц.).

   • Баец выпісаўся і адбыў на фронт.

3. Абысціся, абмежавацца чым-н.

   • Дзякуем не адбудзеш (прымаўка).

◊

• Не адбудзе і не прыбудзе (разм.) — не будзе ні выгоды, ні страты.

|| незак. адбываць, ✂.

|| наз. адбыванне, ✂.

|| наз. адбыццё, ✂.

адбялі́ць, ✂; зак.

Зрабіць белым, выбеліць.

• А. палатно.

|| незак. адбельваць, ✂.

|| наз. адбельванне, ✂ і адбелка, ✂.

• Адбельванне драўніннай масы.

|| прым. адбельны, ✂ і адбелачны, ✂.

• Адбельны цэх.
• Адбелачныя матэрыялы.

адва́біць, ✂; зак. (разм.).

Вабячы, адцягнуць, адвесці.

• А. паляўнічага.

|| незак. адвабліваць, ✂.

адва́га, ✂, ж.

Смеласць, рашучасць.

• Узнагародзіць за адвагу.
• А. гарады бярэ (прыказка).

адва́дзіць, ✂; зак. (разм.).

Адвучыць ад якой-н. прывычкі, ад хаджэння да каго-н. або куды-н.

• А. ад курэння.

|| незак. адваджваць, ✂.

адвадзяне́лы, ✂.

Які адвадзянеў, стаў вадзяністым.

• Адвадзянелае чарніла.