адвадзіць дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне
Адвучыць ад якой-н. прывычкі, ад хаджэння да каго-н. або куды-н.
- А. ад курэння.
|| незакончанае трыванне: адваджваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)