адвадзіць дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне

Адвучыць ад якой-н. прывычкі, ад хаджэння да каго-н. або куды-н.

  • А. ад курэння.

|| незакончанае трыванне: адваджваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)