Verbum

адбыць дзеяслоў | закончанае трыванне

1. Выканаць якую-н. павіннасць; прабыць вызначаны тэрмін дзе-н.

   • А. чаргу на дзяжурстве.
   • А. тэрмін пакарання.

2. Паехаць, адправіцца куды-н. (афіцыйнае).

   • Баец выпісаўся і адбыў на фронт.

3. Абысціся, абмежавацца чым-н.

   • Дзякуем не адбудзеш (прымаўка).
   • Не адбудзе і не прыбудзе (размоўнае) — не будзе ні выгоды, ні страты.

|| незакончанае трыванне: адбываць.

|| назоўнік: адбыванне.

|| назоўнік: адбыццё.