Verbum

адбы́ць, ✂; зак.

1. Выканаць якую-н. павіннасць; прабыць вызначаны тэрмін дзе-н.

   • А. чаргу на дзяжурстве.
   • А. тэрмін пакарання.

2. Паехаць, адправіцца куды-н. (афіц.).

   • Баец выпісаўся і адбыў на фронт.

3. Абысціся, абмежавацца чым-н.

   • Дзякуем не адбудзеш (прымаўка).

◊

• Не адбудзе і не прыбудзе (разм.) — не будзе ні выгоды, ні страты.

|| незак. адбываць, ✂.

|| наз. адбыванне, ✂.

|| наз. адбыццё, ✂.