Verbum

абсе́дзець, ✂; зак. (разм.).

Седзячы, абмяць.

• А. крэсла.

|| незак. абседжваць, ✂.

абсе́кчы, ✂; зак.

Тое, што і абсячы.

|| незак. абсякаць, ✂.

|| наз. абсяканне, ✂.

абсемяні́ць, ✂; зак.

1. Засеяць насеннем.

   • А. поле.

2. Тое, што і асемяніць. (спец.).

|| незак. абсемяняць, ✂.

|| наз. абсемяненне, ✂.

абсентэі́зм, ✂, м. (кніжн.).

Ухіленне выбаршчыкаў ад удзелу ў выбарах у дзяржаўныя органы.

|| прым. абсентэісцкі, ✂.

абсервато́рыя, ✂, ж.

Навуковая ўстанова, абсталяваная для астранамічных, метэаралагічных, геафізічных назіранняў, а таксама будынак, у якім вядуцца такія назіранні.

|| прым. абсерваторскі, ✂.

абсе́сці, ✂; зак. (разм.).

1. Сесці вакол каго-, чаго-н.

   • Дзеці абселі вогнішча.

2. Сеўшы ў вялікай колькасці, заняць паверхню чаго-н.

   • Мухі абселі стол.

3. (1 і 2 ас. адз. і мн. не ўжыв.). Пра з’яўленне балячак, сыпу на губах, твары.

   • Балячкі абселі губы.

4. (1 і 2 ас. адз. і мн. не ўжыв.). Зрабіцца больш шчыльным, апусціцца ўніз.

   • Снег абсеў.
   • Зямля абсела за ноч.

5. Страціўшы апору ў нагах, зваліцца.

   • Ад страху чалавек абсеў на зямлю.

|| незак. абсядаць, ✂.

абсе́ў, ✂, м.

Тое, што і абсевак.

абсе́яць, ✂; зак.

Правесці сяўбу, засеяць.

• Абсеялі загоны адборным насеннем.

|| незак. абсяваць, ✂.

абскака́ць, ✂; зак.

1. Праскакаць вакол каго-, чаго-н.

   • А. балота.

2. Скачучы, абагнаць.

   • Рысісты конь усіх абскакаў на скачках.

3. перан. Перамагчы, апярэдзіць у чым-н.

   • А. канкурэнтаў.

|| незак. абскакваць, ✂.

абска́рдзіць, ✂; зак.

Падаць афіцыйную скаргу наконт чаго-н., што прызнаецца незаконным, няправільным.

• А. судовы прыгавор.

|| незак. абскарджваць, ✂.

|| наз. абскарджанне, ✂.