абсемяні́ць, ✂; зак.

  1. Засеяць насеннем.

    • А. поле.

  2. Тое, што і асемяніць. (спец.).

|| незак. абсемяняць, ✂.

|| наз. абсемяненне, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)