абскака́ць, ✂; зак.

  1. Праскакаць вакол каго-, чаго-н.

    • А. балота.

  2. Скачучы, абагнаць.

    • Рысісты конь усіх абскакаў на скачках.

  3. перан. Перамагчы, апярэдзіць у чым-н.

    • А. канкурэнтаў.

|| незак. абскакваць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)