абскака́ць, ; зак.

  1. Праскакаць вакол каго-, чаго-н.

    • А. балота.
  2. Скачучы, абагнаць.

    • Рысісты конь усіх абскакаў на скачках.
  3. перан. Перамагчы, апярэдзіць у чым-н.

    • А. канкурэнтаў.

|| незак. абскакваць, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)