абскака́ць,
-
Праскакаць вакол каго-, чаго
-н. - А. балота.
-
Скачучы, абагнаць.
- Рысісты конь усіх абскакаў на скачках.
-
перан. Перамагчы, апярэдзіць у чым-н. - А. канкурэнтаў.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)