Verbum

адутлава́ты, ✂.

Тое, што і азызлы.

• А. твар.

|| наз. адутлаватасць, ✂.

адухаві́ць, ✂; зак.

1. Духоўна ўзвысіць, авысакародзіць, натхніць (кніжн.).

   • А. высокімі ідэаламі.

2. Прыпісаць (прыродзе, жывёлінам) вышэйшыя духоўныя здольнасці.

|| незак. адухаўляць, ✂.

|| наз. адухаўленне, ✂.

• А. прыроды.

адухатвары́ць, ✂; зак.

Тое, што і адухавіць.

|| незак. адухатвараць, ✂.

|| наз. адухатварэнне, ✂.

адухо́ўлены, ✂ (кніжн.).

Пранікнуты ўзвышаным пачуццём.

• А. твар чалавека.

|| наз. адухоўленасць, ✂.

адушаві́ць, ✂; зак.

Надзяліць уласцівасцямі жывых істот.

|| незак. адушаўляць, ✂.

|| наз. адушаўленне, ✂.

адушаўлёны, ✂.

1. Які належыць да свету жывых істот; жывы (кніжн.).

2. У граматыцы: які адносіцца да катэгорыі назваў жывых істот.

   • А. назоўнік.

|| наз. адушаўлёнасць, ✂.