Verbum

аддзя́каваць, ✂; зак.

Адплаціць, падзякаваць за паслугу.

• А. за дапамогу.

аддзяле́нне, ✂, н.

1. гл. аддзяліцца, -ць.

2. Тое, што і аддзел (у 1 знач.).

   • А. банка.
   • А. міліцыі.

3. Самастойная частка канцэрта, тэатральнага паказу.

   • Другое а. канцэрта.

4. Ніжэйшае вайсковае падраздзяленне, што ўваходзіць у склад узвода.

   • Камандзір аддзялення.

5. Асобная, адасобленая частка памяшкання, партфеля і пад.

   • А. ў бумажніку.

|| прым. аддзяленчы, ✂ і аддзялённы, ✂.

• Аддзяленчыя штаты.
• Аддзялённы камандзір.
• Загад аддзялённага (наз.).

аддзялі́цца, ✂; зак.

1. Адстаць, адарвацца і пад. ад цэлага, выдзеліцца.

   • А. ад натоўпу.
   • Мяса аддзялілася ад косці.

2. Стаць самастойным гаспадаром пасля падзелу маёмасці, адасобіцца (уст.).

   • Сын аддзяліўся аб бацькоў.

|| незак. аддзяляцца, ✂.

|| наз. аддзяленне, ✂.

аддзялі́ць, ✂; зак.

1. Раз’яднаць, адняць частку ад цэлага або што-н., што знаходзіцца ў злучэнні з чым-н.

   • А. старыя кнігі ад новых.
   • А. тлушч ад малака.

2. Выдзеліць каму-н. частку, долю з агульнай гаспадаркі, адасобіць, даць магчымасць весці самастойную гаспадарку (уст.).

   • А. сыноў.

|| незак. аддзяляць, ✂.

|| наз. аддзяленне, ✂.

аддзяля́льны, ✂, (спец.).

Які служыць для аддзялення чаго-н. ад другога.

• А. шчыт.

аддзяўба́ць, ✂; зак.

Тое, што і аддзяўбці.

|| незак. аддзёўбваць, ✂.

аддзяўбці́, ✂; зак.

1. Дзеўбучы, аддзяліць (пра птушак).

2. Аддзяліць дзяўбаннем.

   • А. кавалак лёду.

|| незак. аддзёўбваць, ✂.

аддзя́чыць, ✂; зак.

Тое, што і аддзякаваць.

• А. за паслугу.

аддрукава́ць, ✂; зак.

Тое, што і надрукаваць.

• А. тыраж кнігі.

|| незак. аддрукоўваць, ✂.

адду́ха, ✂, ж. (разм.).

1. Кароткі перапынак для адпачынку.

   • Працавалі без аддухі.

2. Тое, што і аддушына (у 2 знач.).