аддзялі́цца, ; зак.

  1. Адстаць, адарвацца і пад. ад цэлага, выдзеліцца.

    • А. ад натоўпу.
    • Мяса аддзялілася ад косці.
  2. Стаць самастойным гаспадаром пасля падзелу маёмасці, адасобіцца (уст.).

    • Сын аддзяліўся аб бацькоў.

|| незак. аддзяляцца, .

|| наз. аддзяленне, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)