аддзяліць дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. Раз’яднаць, адняць частку ад цэлага або што-н., што знаходзіцца ў злучэнні з чым-н.

    • А. старыя кнігі ад новых.
    • А. тлушч ад малака.
  2. Выдзеліць каму-н. частку, долю з агульнай гаспадаркі, адасобіць, даць магчымасць весці самастойную гаспадарку (устарэлае).

    • А. сыноў.

|| незакончанае трыванне: аддзяляць.

|| назоўнік: аддзяленне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)