Verbum

абко́ўзаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што (разм.).

Коўзаючыся, зрабіць пэўнае месца слізкім, прыгодным для катання.

|| незак. абко́ўзваць, -аю, -аеш, -ае.

абкрада́нне гл. абакрасці.

абкрада́ць гл. абакрасці.

абкра́дванне гл. абакрасці.

абкра́дваць гл. абакрасці.

абкра́сці гл. абакрасці.

абкружы́ць, -ружу́, -ру́жыш, -ру́жыць; -ру́жаны; зак., каго-што.

Тое, што і акружыць.

А. увагай і клопатамі хворага.

|| незак. абкружа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. абкружэ́нне, -я, н.

абкруці́цца, -ручу́ся, -ру́цішся, -ру́ціцца; зак.

1. Укруціць сябе ў што-н., загарнуцца.

А. коўдрай.

2. Абвіцца вакол чаго-н.

Лейцы абкруціліся вакол аглоблі.

3. Абысці, аб’ехаць, абляцець вакол чаго-н.

|| незак. абкру́чвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

абкруці́ць, -ручу́, -ру́ціш, -ру́ціць; -ру́чаны; зак.

1. што. Абматаць, абвіць што-н. вакол чаго-н.

А. шалік вакол шыі.

2. што. Заматаць, укруціць што-н. чым-н.; загарнуць у што-н., ахінуць чым-н. з усіх бакоў.

А. нагу бінтам.

3. каго. Абхітрыць (разм.).

Абкруціў мужык пана.

|| незак. абкру́чваць, -аю, -аеш, -ае.

абкрыва́віцца, -ва́ўлюся, -ва́вішся, -ва́віцца; зак.

Тое, што і акрывавіцца.

|| незак. абкрыва́ўлівацца, -аюся, -аешся, -аецца.