ж
Verbum
анлайнавы слоўнікТлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
Прадмова ∙ Скарачэнніжа, (пасля галосных) ж.
1.
2.
3.
4.
жа́ба, -ы,
1. Бясхвостая земнаводная жывёла з доўгімі заднімі канечнасцямі, бугрыстай, часта бародаўчатай слізкай скурай бурага, шэрага або зялёнага колеру, якая водзіцца ў вільготных мясцінах.
2. Тое, што і рапуха.
||
||
Грудная жаба — бытавая назва стэнакардыі.
Пнецца як жаба на купіну (
жабі́ны, -ая, -ае.
Які мае адносіны да жабы, уласцівы ёй.
жа́бнік, -а,
Пасудзіна для ўтрымання паддоследных жаб у лабараторыях.
жабо́,
Аздоба з карунак або лёгкай тканіны ў выглядзе брыжоў (гафрыроўкі) на грудзях або каля каўняра ў жаночай блузцы, сукенцы ці мужчынскай сарочцы.
жабрава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й;
1. Прасіць міласціну.
2. Пазычаць што
||
||
жабра́к, -а́,
Вельмі бедны, той, хто жыве з міласціны; старац.
||
жабра́цкі, -ая, -ае.
1. Такі, як у жабрака, які ўласцівы, належыць яму.
2.
жабра́цтва, -а,
1. Збіранне міласціны як сродак існавання; жабрацкае становішча.
2.