жэлаці́н, -у,
Бялковае рэчыва жывёльнага паходжання, раствор якога пры ахаладжэнні пераходзіць у студзяністы стан (выкарыстоўваецца ў кулінарыі, медыцыне
||
жэлаці́н, -у,
Бялковае рэчыва жывёльнага паходжання, раствор якога пры ахаладжэнні пераходзіць у студзяністы стан (выкарыстоўваецца ў кулінарыі, медыцыне
||
жэле́,
1. Салодкая студзяністая страва, прыгатаваная з жэлаціну, фруктовых і ягадных сокаў, малака
2. Студзяністая маса, якая атрымліваецца пры працяглай варцы мяса, рыбы, касцей.
||
жэ́мчуг, -у,
Цвёрдае рэчыва, якое здабываецца з ракавін некаторых малюскаў і мае форму зярнят і шарыкаў белага, ружовага (радзей чорнага) колеру,
||
жэньшэ́нь, -ю,
Далёкаўсходняя травяністая расліна сямейства араліевых, корань якой выкарыстоўваецца як лекавы і танізуючы сродак.
||
жэ́рабя, -я,
1. Умоўны знак (дробная рэч, паперка
2.
жэ́рах, -а,
Прэснаводная драпежная рыба сямейства карпавых з чырванаватымі ніжнімі плаўнікамі.
жэ́рдка, -і,
Шост з доўгага тонкага ствала дрэва, ачышчанага ад галля.
||
||
||
жэ́рці, жару́, жарэ́ш, жарэ́; жаро́м, жараце́, жару́ць; жор, жэ́рла; жары́;
Прагна і многа есці (пра жывёл, чалавека;
||
жэст, -а,
1. Рух рукі, галавы, які абазначае што
2.
жэстыкулява́ць, -лю́ю, -лю́еш, -лю́е; -лю́й;
Рабіць жэсты (у 1
||