жлу́кта, -ы, ДМ -у, Т -ам, м.; ДМ -кце, Т -ай (-аю), ж., мн. -ы, -аў (разм.).
Пра таго, хто многа п’е.
жлу́кціць, -кчу, -кціш, -кціць; незак., што (разм.).
Многа і прагна піць.
Ж. ваду.
Ж. гарэлку.