Verbum

жэст, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Рух рукі, галавы, які абазначае што-н. або суправаджае размову.

Энергічны ж.

Мова жэстаў.

2. перан. Які-н. наўмысны ўчынак, разлічаны на знешні эфект.

Зрабіць высакародны ж.

Гэта ўсяго толькі ж.

жэстыкулява́ць, -лю́ю, -лю́еш, -лю́е; -лю́й; незак.

Рабіць жэсты (у 1 знач.).

Ж. міліцэйскім жазлом.

|| наз. жэстыкулява́нне, -я, н.

жэстыкуля́цыя, -і, ж.

Манера жэстыкуляваць; жэсты.

Энергічная ж.

|| прым. жэстыкуляцы́йны, -ая, -ае і жэстыкулято́рны, -ая, -ае (спец.).