Verbum

адваро́чвацца гл. адвярнуцца.

адваро́чваць гл. адвярнуць.

адвары́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ва́рыцца; зак.

Зварыцца.

Бульба адварылася.

|| незак. адва́рвацца, -аецца.

адвары́ць, -вару́, -ва́рыш, -ва́рыць; -ва́раны; зак., што.

Зварыць.

А. грыбы.

|| незак. адва́рваць, -аю, -аеш, -ае.

адвастры́ць, -вастру́, -во́стрыш, -во́стрыць; -во́страны; зак., што.

Навастрыць, завастрыць.

А. косы.

А. зброю (перан.: падрыхтавацца да дзеянняў).

|| незак. адво́стрываць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. адво́стрыванне, -я, н.

адваява́цца, -ваю́юся, -ваю́ешся, -ваю́ецца; -ваю́йся; зак. (разм.).

Тое, што і адваяваць (у 3 знач.).

Адваяваўся салдат.

адваява́ць, -ваю́ю, -ваю́еш, -ваю́е; -ваю́й; -ваява́ны; зак.

1. каго-што. Вярнуць у барацьбе, у вайне.

А. сваю зямлю ў захопнікаў.

2. перан. Дамагчыся чаго-н. настойлівасцю.

А. пераходны сцяг.

3. Кончыць ваяваць (разм.).

Салдат сваё адваяваў.

4. Пазбавіцца сілы, моцы ваяваць (разм.).

Я ўжо стары, сваё адваяваў.

|| незак. адваёўваць, -аю, -аеш, -ае (да 1 знач.).

адве́даць, -аю, -аеш, -ае; зак.

1. каго-што. Наведаць каго-, што-н., пабываць у каго-н. дзе-н.

А. хворага сябра.

А. родны кут.

2. чаго. Пакаштаваць, паспытаць.

А. спелых груш.

3. чаго. Спазнаць, зведаць, паспытаць.

А. шчасця.

|| незак. адве́дваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. адве́дванне, -я, н.

адве́дзіны, -дзін.

Сяброўскае наведванне каго-н., звычайна з якой-н. нагоды.

Прыйсці ў а.

адве́дкі і во́дведкі, -дак.

1. Наведванне жанчыны, якая нарадзіла дзіця.

Прыйсці ў а. з пірагамі.

2. Тое, што і адведзіны.