Verbum

адпаве́дна.

1. прысл. Належным чынам, як таго патрабуе дадзены выпадак.

Даведайся пра пастанову і дзейнічай адпаведна.

2. чаму і з чым, прыназ. з Д і Т. Згодна чаму-н., з чым-н., у залежнасці ад чаго-н.

Адпаведна сродкам.

Адпаведна закону.

Адпаведна з рашэннем.

|| наз. адпаве́днасць, -і, ж. (да 1 і 2 знач.).

адпаве́днік, -а, мн. -і, -аў, м.

Што-н. раўназначнае, раўнацэннае чаму-н.; эквівалент.

адпаве́дны, -ая, -ае.

1. Які падыходзіць для пэўнага выпадку.

А. тон.

2. Які адпавядае чаму-н., вынікае з чаго-н. папярэдняга.

Прыняць адпаведную пастанову.

адпавяда́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., каму-чаму.

Быць, знаходзіцца ў адпаведнасці з кім-, чым-н.

А. свайму прызначэнню.

Копія адпавядае арыгіналу.

адпада́ць гл. адпасці.

адпаі́ць, -паю́, -по́іш, -по́іць; -по́ены; зак., каго.

1. Скончыць паіць.

А. кароў.

2. Выгадаваць на пойле, адкарміць малаком.

А. цялят.

3. Вылечыць, даючы якое-н. пітво, лякарства (разм.).

А. хворага настоем траў.

|| незак. адпо́йваць, -аю, -аеш, -ае (да 2 і 3 знач.).

адпа́йвацца гл. адпаяцца.

адпа́йваць гл. адпаяць.

адпаку́таваць, -тую, -туеш, -туе; -туй; зак.

1. Пражыць пэўны час у пакутах.

2. Скончыць пакутаваць; адмучыцца.

Адпакутаваў чалавек.

адпаласка́ць гл. паласкаць.