Verbum

адэкало́н, -у, м.

Спіртавы раствор пахучых рэчываў, ужыв. як касметычны і гігіенічны сродак.

Асвяжыцца адэкалонам.

|| прым. адэкало́нны, -ая, -ае.

адэкало́ніць, -ню, -ніш, -ніць; незак., каго-што (разм.).

Апырскваць адэкалонам.

|| зак. наадэкало́ніць, -ню, -ніш, -ніць; -нены.

|| звар. адэкало́ніцца, -нюся, -нішся, -ніцца; зак. наадэкало́ніцца, -нюся, -нішся, -ніцца.

адэква́тны, -ая, -ае (кніжн.).

Такі, які поўнасцю супадае, роўны чаму-н.

Адэкватныя паняцці.

|| наз. адэква́тнасць, -і, ж.

адэкзаменава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны; зак., каго-што.

Скончыць экзаменаваць.

адэно́іды, -аў, адз. адэно́ід, -а, М -дзе, м. (спец.).

Пухлінападобныя разрастанні насаглотачных міндалін.

|| прым. адэно́ідны, -ая, -ае.

адэ́пт, -а, М -пце, мн. -ы, -аў, м.

1. (кніжн.). Чалавек, азнаёмлены з тайнамі якога-н. вучэння, секты.

2. перан. Заўзяты паслядоўнік, прыхільнік якога-н. вучэння.

А. анархізму.