Verbum

аджартава́цца, -ту́юся, -ту́ешся, -ту́ецца; -ту́йся; зак.

1. Адказаць на сур’ёзнае пытанне, патрабаванне жартам.

2. Перастаць жартаваць (разм.).

|| незак. аджарто́ўвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

аджа́рцы, -аў, адз. -рац, -рца, м.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Аджарыі.

|| ж. аджа́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.

|| прым. аджа́рскі, -ая, -ае.

аджа́цца, адажну́ся, адажне́шся, адажне́цца; адажнёмся, адажняце́ся, адажну́цца; адажні́ся; зак.

Скончыць жніво.

|| незак. аджына́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

аджа́ць, адажну́, адажне́ш, адажне́; адажнём, адажняце́, адажну́ць; адажні́; аджа́ты; зак., што.

1. Зжаць жыта, пшаніцу і пад. на невялікай частцы поля ад краю.

А. жыта ад дарогі.

2. Адпрацаваць на жніве ўзамен за што-н.

А. за дапамогу ў касьбе.

|| незак. аджына́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

аджлу́кціць, -кчу, -кціш, -кціць; -кчаны; зак., што і чаго (разм.).

1. Апрацаваць, адмыць жлукчаннем.

А. бялізну.

2. Прагна адпіць чаго-н.

А. малака.

|| незак. аджлу́кчваць, -аю, -аеш, -ае.

аджыві́ць, -жыўлю́, -жы́віш, -жы́віць; -жы́ўлены; зак., каго-што.

Тое, што і ажывіць (у 1 знач.).

|| незак. аджыўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. аджыўле́нне, -я, н.

аджы́лы, -ая, -ае.

Які аджыў, не адпавядае сучаснасці.

Крытыкаваць старое, аджылае (наз.).

аджы́ць, -жыву́, -жыве́ш, -жыве́; -жывём, -жывяце́, -жыву́ць; -жы́ў, -жыла́, -ло́; -жы́ты; зак.

1. Пражыць, скончыць жыць.

А. свой век.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Устарэць.

Аджылі розныя звычаі і забабоны.

3. Вярнуцца да жыцця, стаць зноў жывым, ажыць.

Прайшоў дождж, і аджыла ніва.

|| незак. аджыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.