адчу́жаны, -ая, -ае.
1. Адасоблены, абыякавы да іншых.
2. Які выражае адчужэнне.
||
адчу́жаны, -ая, -ае.
1. Адасоблены, абыякавы да іншых.
2. Які выражае адчужэнне.
||
адчужа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е;
1. што. Перадаваць (маёмасць) у карысць другой асобы, дзяржавы або грамадскіх арганізацый (
2. каго-што. Аддаляць, адасабляць (
||
адчужэ́нне, -я,
1.
2. Спыненне або адсутнасць блізкіх адносін паміж кім
адчу́ць, -чу́ю, -чу́еш, -чу́е; -чу́ты;
1. Пазнаць шляхам адчування.
2. Зведаць, перажыць, зразумець.
||
адчыні́цца, 1 і 2
Стаць адчыненым.
||
адчыні́ць, -чыню́, -чы́ніш, -чы́ніць; -чы́нены;
Адводзячы, знімаючы або адстаўляючы ўбок тое, чым перакрыты ўваход ці выхад у якое
||
адчыркну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; адчы́ркнуты;
Адкрэсліць, адчарціць, пазначыць.
||
адчы́сціцца, -чы́шчуся, -чы́сцішся, -чы́сціцца;
Стаць чыстым або (пра бруд) знікнуць пасля чысткі.
||
адчы́сціць, -чы́шчу, -чы́сціш, -чы́сціць; -чы́шчаны;
1. Чысцячы, зняць, вывесці.
2. Вымыць, вычысціць што
||
||
адчыта́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца;
Паведаміць аб сваёй рабоце, дзейнасці.
||