Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

адшрубава́цца, ; зак.

Адкруціцца (пра гайку).

  • Адшрубавалася гайка.

|| незак. адшрубоўвацца, .

адшрубава́ць, ; зак.

Адкруціць гайку.

|| незак. адшрубоўваць, .

адштабнава́ць, ; зак.

Прашыць строчкай; зрабіць шво.

  • А. каўнер.

адштукава́ць, ; зак. (разм.).

  1. Адмыслова зрабіць, вырабіць што-н., надаць чаму-н. закончаны выгляд.

    • А. сабе дом.
  2. Аздобіць, размаляваць, упрыгожыць.

    • А. кватэру.

адштурхну́цца, ; зак.

  1. Упёршыся ў што-н., штуршком аддаліцца, адсунуцца, аддзяліцца ад чаго-н.

    • А. ад берага.
  2. перан., ад чаго. Узяць што-н. за адпраўны, зыходны пункт (у разважаннях і пад,).

    • А. ад галоўнай думкі.

|| незак. адштурхвацца, і адштурхоўвацца, .

адштурхну́ць, ; зак.

  1. Штуршком аддаліць, адапхнуць каго-, што-н.

  2. перан. Сваёй няўважлівасцю, халоднасцю і пад. аддаліць ад сябе каго-н.

    • Сваімі ўчынкамі а. знаёмых.

|| незак. адштурхваць, і адштурхоўваць, .

адшука́цца, ; зак.

Знайсціся, выявіцца пасля пошукаў.

  • Прапажа адшукалася.

|| незак. адшуквацца, .

адшука́ць, ; зак.

Знайсці, выявіць пасля пошукаў.

  • А. патрэбную рэч.

|| незак. адшукваць, .

|| наз. адшуканне, і адшукванне, .

адшуме́ць, ; зак.

Скончыць шумець.

  • Адшумелі дажджы.
  • Адшумела вайна (перан. скончылася, прайшла).

адшчапе́нец, , м. (неадабр.).

Той, хто адкалоўся, адышоў ад калектыву, ад свайго грамадскага асяроддзя.

|| ж. адшчапенка, .