адшчапе́нец, , м. (неадабр.).

Той, хто адкалоўся, адышоў ад калектыву, ад свайго грамадскага асяроддзя.

|| ж. адшчапенка, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)