Verbum

адсе́сці, ✂; зак.

1. Перасесці далей ад каго-, чаго-н.

   • А. ад акна.

2. Аддзяліцца, адстаць (пра скарынку хлеба).

|| незак. адсядаць, ✂.

адсе́ў, ✂, м.

1. гл. адсеяцца, -ць.

2. Тое, што адсеялася (у 1 знач.), тыя, хто адсеяўся (у 2 знач.).

   • Вялікі а. студэнтаў.

адсе́яцца, ✂; зак.

1. Аддзяліцца пры прасейванні.

   • Вотруб’е адсеялася ад мукі.

2. перан. Выбыць са складу чаго-н.

   • Частка студэнтаў адсеялася.

3. Скончыць сяўбу.

   • Адсеяліся калгасы рана.

|| незак. адсейвацца, ✂ і адсявацца, ✂.

|| наз. адсейванне, ✂, адсяванне, ✂ і адсеў, ✂.

адсе́яць, ✂; зак.

1. Прасейваннем аддзяліць.

   • А. асцюкі ад мукі.

2. перан. Выключыць, звольніць.

   • А. двоечнікаў з інстытута.

3. Перасеяць участак, дзе вымакла збажына.

   • Адсеялі азіміну ярыной.

|| незак. адсяваць, ✂ і адсейваць, ✂.

|| наз. адсяванне, ✂, адсейванне, ✂ і адсеў, ✂.

адсёрбаць, ✂; зак. (разм.).

Сёрбаючы, троху з’есці, адпіць чаго-н. вадкага.

• А. з міскі булёну.

|| незак. адсёрбваць, ✂.

адскака́ць, ✂; зак.

1. Скончыць скакаць.

   • А. на адной назе.

2. Скончыць танцаваць.

   • Цэлы вечар адскакаў.

3. Выканаць танец.

   • А. казачка.

4. Праехаць на кані якую-н. адлегласць галопам.

   • Адскакаў на гнядым пяць кіламетраў.

адско́чыць, ✂; зак.

1. Скачком аддаліцца ад каго-, чаго-н.

   • А. ад дзвярэй.

2. Стукнуўшыся аб што-н., адляцець.

   • Мячык адскочыў ад сцяны.

3. Адбіцца, адляцець, адламацца (разм.).

   • Адскочыла ручка ў збане.

4. Хутка адрасці (разм.).

   • Пасля касьбы атава адскочыла.

5. Адлучыцца на кароткі час (разм.).

   • А. у магазін на хвілінку.

|| незак. адскокваць, ✂ і адскакваць, ✂.

|| наз. адскокванне, ✂, адскакванне, ✂ і адскок, ✂.

адскрэ́бці, ✂; зак. (разм.).

Скрабучы, зняць што-н. з паверхні; саскрэбці, абчысціць.

• А. фарбу.

|| незак. адскрабаць, ✂ і адскрэбваць, ✂.

адскубну́ць, ✂; зак.

Скубануўшы, аддзяліць, адарваць.

• А. кудзелі.

адслаі́цца, ✂; зак.

Аддзяліцца слоем.

|| незак. адслойвацца, ✂.

|| наз. адслойванне, ✂.

|| наз. адслаенне, ✂.