дзеяслоў | закончанае трыванне
Скачком аддаліцца ад каго-, чаго-н.
- А. ад дзвярэй.
Стукнуўшыся аб што-н., адляцець.
- Мячык адскочыў ад сцяны.
Адбіцца, адляцець, адламацца (размоўнае).
- Адскочыла ручка ў збане.
Хутка адрасці (размоўнае).
- Пасля касьбы атава адскочыла.
Адлучыцца на кароткі час (размоўнае).
- А. у магазін на хвілінку.
|| незакончанае трыванне:
|| назоўнік:
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)