Verbum

адскочыць

дзеяслоў | закончанае трыванне

1. Скачком аддаліцца ад каго-, чаго-н.

   • А. ад дзвярэй.

2. Стукнуўшыся аб што-н., адляцець.

   • Мячык адскочыў ад сцяны.

3. Адбіцца, адляцець, адламацца (размоўнае).

   • Адскочыла ручка ў збане.

4. Хутка адрасці (размоўнае).

   • Пасля касьбы атава адскочыла.

5. Адлучыцца на кароткі час (размоўнае).

   • А. у магазін на хвілінку.

|| незакончанае трыванне: адскокваць і адскакваць.

|| назоўнік: адскокванне, адскакванне і адскок.