Verbum

адпра́ўшчык, ✂, м. (афіц.).

Той, хто адпраўляе, перасылае што-н.

• А. грузаў.
• А. бандэролі.

|| ж. адпраўшчыца, ✂.

|| прым. адпраўшчыцкі, ✂.

адпрацава́ць, ✂; зак.

1. Разлічыцца за доўг сваёй працай.

   • А. за грошы.

2. Папрацаваць нейкі час.

   • А. пяць дзён у полі.

3. Скончыць працаваць.

   • А. сваё.

4. Надаць чаму-н. канчатковы выгляд; дамагчыся майстэрскага выканання.

   • А. нумар праграмы.

|| незак. апрацоўваць, ✂.

|| наз. адпрацоўванне, ✂ і адпрацоўка, ✂.

адпрэ́гчы, ✂; зак.

Зняць вупраж, выпрагчы.

|| незак. адпрагаць, ✂.

адпу́дзіць, ✂; зак.

Спалохаўшы, адагнаць.

• А. птушак.

|| незак. адпуджваць, ✂.

адпускні́к, ✂, м.

Чалавек, які знаходзіцца ў водпуску.

|| ж. адпускніца, ✂.

адпускны́, ✂.

1. Які мае адносіны да водпуску.

   • А. месяц.
   • Адпускныя грошы.

2. Які ўстанаўліваецца пры выпуску прадукцыі (пра цэны; спец.).

   • Адпускная цана.

адпусці́цца, ✂; зак. (разм.).

1. Аслабнуць, стаць менш нацягнутым, заціснутым.

   • Папруга адпусцілася.

2. Страціць загартоўку.

   • Сякера адпусцілася.

3. перан. Палагаднець, стаць больш згаворлівым.

   • Маці пазлуе крыху і адпусціцца.

|| незак. адпускацца, ✂.

адпусці́ць, ✂; зак.

1. Дазволіць каму-н. пайсці, паехаць куды-н.

   • А. дзяцей дадому.
   • А. машыну.

2. Вызваліць, выпусціць.

   • А. затрыманых.
   • А. на волю птушку.

3. Аслабіць, зрабіць менш нацягнутым, заціснутым.

   • А. дзягу.
   • А. лейцы.

4. перан., каго-што, звычайна безас. Пра хваробу, боль і пад., стаць больш слабым, сціхнуць (разм.).

   • Так усё балела, але пад раніцу адпусціла.

5. Прадаць, выдаць пэўную колькасць чаго-н.

   • А. тавар.
   • А. прадукты.

6. Назначыць, выдзеліць для якой-н. мэты.

   • А. сродкі на будаўніцтва школы.

7. Адгадаваць валасы, пазногці і пад.

   • А. вусы.
   • А. бараду.

8. Сказаць нечакана (разм. жарт.).

   • А. вострае слоўца.
   • А. трапны жарт.

9. Зрабіць мякчэйшым, зменшыць гарт (металу; спец.).

   • А. сталь.

10. Дараваць (грэх, віну і пад.).

    • А. грахі.

|| незак. адпускаць, ✂.

|| наз. водпуск, ✂ і адпушчэнне, ✂.

адпява́нне, ✂, н.

Хрысціянскі пахавальны абрад, звязаны з чытаннем малітвы і спяваннем над целам нябожчыка.

адпя́ць, ✂; зак.

1. Аддзяліць, павесіўшы фіранку, штору і пад.

   • А. сабе куток у хаце.

2. Адвязаць што-н. падцягнутае.

   • А. падпругу ў каня.

|| незак. адпінаць, ✂.